رسالات نورشناسی یا مناظرومرایای کهن، نگاه پیشینیان را دربارۀ نور، دیدن و ادراک بصری بازتاب میدهد. از آنجا که این آثار، تنها منابع برجایماندۀ علم نورشناسی سدههای پیش است، یگانه امکان راهیابی به افکار ایرانیان قدیم را پیرامون مسائل نورشناسی و دیدن فراهم میآورد. در میان نگاشتههای نورشناسی قدیم که بیشتر آنها به المناظر مشهور بودند، المناظر ابنهیثم، یکی از کاملترین رسالات نورشناسی دورۀ اسلامی (سدههای 4ـ5 ه.ق) به شمار میآید.
دیدگاه مردمان قدیم دربارۀ چگونگی دیدن و فهم چیزهای دیدهشده، شیوههای بازنمایی جهان پیرامون را ساخت داده است. ازاینرو میپنداریم نقاشی سنتی ایران (نگارگری) نیز بربنیان دیدگاه و باورهای علمی همروزگارش صورت یافته باشد. چنانچه خواهیم دید دستاوردهای آثار علمی مانند المناظر ابنهیثم، راهگشای فهم بسیاری از چارچوبهای نگارگری ایرانی است. در ادامه، بربنیان دستاوردهای المناظر، چرایی تأکید قدما را بر گونه دادن کاغذ، پیش از کتابت و نگارگری تبیین میکنیم.
درباره این سایت